Mieczysław Romanowski urodził się 12.04.1833 roku w Żukowie na Pokuciu (obecna Ukraina). Jako dziesięciolatek rozpoczął naukę w gimnazjum w Stanisławowie. Po maturze w roku 1853 otrzymał stypendium Zakładu Ossolińskich i podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. W tym samym czasie zaczął drukować swoje młodzieńcze wiersze w lwowskich czasopismach.
Pierwsze jego utwory ukazały się w dzienniku „Nowiny” i w odbitce pt. Powieści (1854, m.in. Chorąży, Chart watażki) oraz Poezje (1855). powstały one pod wpływem powieści poetyckich wileńskich romantyków, (Malczewskiego, Słowackiego); niektóre z nich były wzorowane na gawędach Pola i Syrokomli. zainteresowania historyczne Romanowskiego znalazły swój wyraz w powieści poetyckiej czasów Michała Korybuta Łużeccy (1856). pogłębienie historyzmu przyniósł utwór poetycki, wysoko ceniony przez współczesnych, Dziewczę z Sącza. Rzecz mieszczańska z czasu wojny szwedzkiej roku 1655 (1861) do którego za Hermanem i Dorotą Goethego wprowadził przedstawicieli mieszczaństwa jako pozytywnych bohaterów eposu. Uprawiał rożne gatunki literackie; wydał powieść Projekta (1860), tragedię Popiel i Piast (1862) o zabarwieniu słowianofilskim w duchu Lelewela, wzorowaną na teatrze Szekspira i wprowadzającą bohatera spokrewnionego z Królem – Duchem Słowackiego, opublikował w „Dzienniku Literackim” dwie rozprawy historyczne (O legionach polskich i Jakub Jasiński, druga nieukończona). Najwybitniejszą część jego spuścizny stanowią liryki z lat 1861 – 1863, częściowo zebrane w zbiorku Poezje (1863).
Wzorowana na wielkiej poezji emigracyjnej liryka Romanowskiego odtwarza nastroje nurtujące młodzież w przededniu powstania styczniowego. Jej zasadniczy ton to patriotyzm i wezwanie do walki o niepodległość (m. in. Co tam marzyć?, Prośba o orła, Kiedyż?).
W przedpowstaniowym lwowskim ruchu konspiracyjnym Romanowski należał do najbardziej postępowej grupy młodzieży. Od 1862 był zaangażowany w działalność konspiracyjną. W lutym tego roku jako dowódca oddziału młodzieży lwowskiej ruszył do powstania, został jednak aresztowany. Po uwolnieniu dołączył do oddziału powstańczego pod dowództwem Marcina Borelowskiego "Lelewela", otrzymał stopień kapitana i został adiutantem dowódcy. Wraz z oddziałem działał na terenie południowej Lubelszczyzny, głównie powiatu biłgorajskiego. Poległ podczas bitwy pod Józefowem 24 kwietnia 1863 r. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Józefowie.
>> Mapa - miejsca związane z patronem szkoły <<
Wirtualna mapa „Bitwy i potyczki stoczone w czasie powstania styczniowego przez oddział Marcina Borelowskiego „Lelewela”
https://maphub.net/borelowski/1863
Broszura o życiu i twórczości Mieczysława Romanowskiego
https://www.flipsnack.com/nowlingua/mieczys-aw-romanowski-poeta-powstaniec.html.
Sztandar Szkolny jest symbolem Polski, symbolem Małej Ojczyzny, jaką jest szkoła oraz najwyższym dobrem szkoły i należny mu jest taki sam szacunek, jak symbolom narodowym.
Awers sztandaru przedstawia wizerunek Patrona szkoły Mieczysława Romanowskiego wyszyta jest również druga zwrotka wiersza pt. „Kiedyż”, którego autorem jest Patron szkoły. Cały utwór jest hymnem szkoły. Na sztandarze widnieje również data urodzenia oraz śmierci poety.Rewers sztandaru ma tło biało – czerwone jak flaga państwowa, na środku flagi na czerwonym tle znajduje się orzeł biały oraz wyszyty napis Zbiorcza Szkoła Gminna im. Mieczysława Romanowskiego w Józefowie.
Hymn Szkoły
Hymnem szkoły jest tekst wiersza którego autorem jest patron szkoły – Mieczysław Romanowski muzykę skomponował Waldemar Martyn – nauczyciel muzyki.
Tekst hymnu szkolnego:
„Kiedyż”
Nam dzisiaj tak w duszach, jak kiedy się wiosna
Z zimowej wyrywa niemocy:
To smutek i żałość, to zorza radosna,
To rozpacz jak wicher północy.
Ach! kiedyż za ciebie w bój skoczym spragnieni,
O! Polsko, ty matko miłości?
I kiedyż przy huku dział, trzasku płomieni
Podniesiem okrzyki wolności?
I kiedyż uczynim, swobodni oracze,
Lemiesze z pałaszy skrwawionych?...
Ach! kiedyż na ziemi już nikt nie zapłacze
Prócz rosy pól naszych zielonych?!